1. HALKLA İLİŞKİLER ve YÖNETİCİ
Halkla ilişkiler, iyi bir kurumsal imaj yaratmak tanıtım tekniklerinden yararlanarak, işletmenin çeşitli kitlelerle olan diyalogunu geliştirmeyi hedefleyen anlam ve uygulamalardır. (Peltekoğlu, 2001:42)
Halkla ilişkiler engin bir bilgi birikimi, beceri ve tecrübeye dayalıdır. Halkla ilişkiler alanında başarılı olabilmek için, iletişim yöntemleri hakkında bilgi sahibi olmanın yanı sıra, yönetim, planlama, organizasyon yeteneği, dürüstlük ve hepsinin başında güçlü bir kişilik ve liderlik özelliklerini de beraberinde getirmektedir. Bununla beraber kamu olayları, sergiler, geziler, fuarlar, gösteriler, medya ilişkileri, yatırım ilişkileri gibi konularda uzmanlaşma unsurları da yer almaktadır. (Peltekoğlu, 2001:113)
Halkla ilişkiler işinin doğası sebebiyle tüm uygulama alanlarında genel bir deneyim ve bilgi birikimine sahip olmak gereklidir. Hatta herkesin uzmanlık alanına sahip olduğu büyük kuruluşlarda bile, işlerin yoğun olduğu dönemlerde, beklenmeyen bir olayla karşılaşıldığında ya da aciliyet gerektiren durumlarda elemanların tüm uygulamalarda faaliyet gösterebilmeleri, kuruluşa zaman ve mali açıdan büyük yararlar sağlamaktadır. (Peltekoğlu, 2001:114)
Bir halkla ilişkiler duayeni olan Beryans'a göre, halkla ilişkiler danışmanı, çalışma sahası; kamuoyu, kitabı ise; gazeteler, dergiler, yayınlanan makaleler, reklamlar, sokaklar, ortamlarda konuşulanlar, tiyatrolarda bile dile getirilenlerden oluşan bir öğrencidir. (Peltekoğlu, 2001:114)
Halkla ilişkiler uzmanı aynı zamanda yaptığı araştırmalardan ve psikolojik verilerden elde ettiği bilgiler ile kendi bilgi birikimi ve tecrübesini birleştiren bir danışmandır. Çünkü halkla ilişkiler büyük ölçüde insan kaynaklı olan, halkla ilişkiler eğitiminin yanı sıra bazı kişisel yeteneklere de gerek duyan ve bunların geliştirilmesi için çaba harcamasını gerektiren bir hizmettir. (Peltekoğlu, 2001:114)
Beryans'a göre, halkla ilişkiler danışmanları, toplumu yönlendiren bir aracı olup, faaliyetlerin sonucu, genellikle toplumun sosyal, ekonomik ve politik değerlere ilgisini artırıcı özellik taşımaktadır. Halkla, kuruluşla ilgili bilgi veren halkla ilişkiler danışmanları, aynı zamanda hedef kitlenin görüşlerini yönetime yansıtmaktadır. (Peltekoğlu, 2001:114)
1927 yılında Cleveland'da bölgesel, 1933 yılında New York'da ulusal ve uluslar arası, üçüncü girişimini 1954 yılında Avrupa'da açtığı ofisle gerçekleştiren Hill&Knowlton'un kurucusu John W. Hill'e göre, hizmet satan bir halkla ilişkiler firması, çalışanların yetenekleri üzerine yapılanmalıdır. Günümüzün en büyük halkla ilişkiler firmalarından birinin kurucularından olan John Hill, 1940'ların başında sektörün büyük bir gelişme kaydetmesiyle birlikte, danışmanlık firmalarının hizmet alanının genişlediğini, bu ajansların etkili biçimde hizmet üretebilmesi için ekip çalışmasının gerektiğini ifade etmektedir. (Pelteoğlu, 2001:115)


YÖNETİCİ TİPLERİ
Yönetici kelimesi, amir, lider, önder kelimelerinin ifade ettiği anlamlarda kullanılmaktadır. Yönetici hem çalıştırdığı iş görenleri ile hem de halkla ilişkisi olan kişidir. Yönetim görevinin yürütüldüğü, birçok kuruluşun örneğine bakıldığında değişik yönetici tiplerine rastlanır. (İşçi, 2002:123)
1. Demokratik Yönetici: İşle ilgili aldıkları kararlarda astlarına danışarak onların fikir ve düşüncelerine değer everen yöneticilerdir. Demokratik yöneticiler astlarının ve halkın ikazlarına göre hareket eden kişilerdir. Hata yapma olasılıkları azdır. (İşçi, 2002:123)
2. Otoriter Yöneticiler: Astlarına danışma alışkanlığı olmayan, her işi kendisi yapmaya çalışan ve personeli küçümseyen yönetici tipidir. Otokratik yöneticiler, sert yaradılışlı, otoriter tiplerdir. Otoriter yöneticileri üç açıdan ele almak gereklidir. Otoriter yöneticilerin bir kısmı sert yaradılışlı olmakla beraber becerikli ve namuslu kişiler olabilir. Bu tip kişiler edinmiş oldukları bilgi ve beceriler sayesinde aldıkları kararların uygunluk derecesi fazla olacağı için, yönetiminde bulundukları kuruluşlara yararlı olabilirler. Ancak yöneticide bir insan olduğu için aldığı kararlar her zaman doğru olmayabilir. (İşçi, 2002:123)
İkinci tip yöneticiler ise cömert ruhlu, personeli düşünen yöneticilerdir. Bu tip yöneticilerde sert tiplidir. Ancak personelini düşünen ve onların çıkarlarını koruyan kişilerdir. (İşçi, 2002:123)
Üçüncü tip yöneticiler ise yeteneksiz ve beceriksiz tiplerdir. Bu tip yöneticiler yönetiminde bulundukla...